سران طالبان برای اعضاء خود نشست اعترافات جنسی به نام غسل هفتگی بر گزار نمی کند . اما سران فرقه رجوی برای اعضاء نگون بخت خود نشستهای غسل هفتگی برگزار می کند و اعضاء فرقه رجوی مجبور هستند هر انچه مربوط به مسائل جنسی به ذهنشان زده و حتا خوابهای جنسی دیده اند در جمع بیان کنند

وقتی ورود خبرنگار به پادگان آلبانی و مصاحبه با مریم را شنیدم یاد پادگان اشرف در عراق افتادم وقتی که زیر چتر حمایتی صدام حسین قرار داشتیم و تا خرخره به تسلیحات اهدایی صدام حسین مجهز بودیم، فرقه برای اینکه خود را نشان بدهد و قدرت خود را به رخ بکشد یک ماه قبل آماده سازی یک مانور انجام می داد و بعد چند تا خبرنگار وارد اشرف می‌ کرد برای بازدید از آمادگی نظامی و تجهیزاتی که البته قبل از آن کلی کار توجیهی صورت می گرفت و روز موعود فقط تعداد نفراتی که خودشان انتخاب می کردند

با توجه به کیفرخواست حمید نوری آیا دادگاه او و محاکمه وی در سوئد بار حقوقی دارد؟ تا چه اندازه در این پرونده سیاسی بازی شده است؟ بررسی کیفر خواست متهم و صحبتهای دادستان و همچنین شاکیان شاهدان این پرونده تا چه اندازه اهمیت دارد؟ آیا ماهیت دادگاه “حمید نوری” به حق در راستای عدالت خواهی ست؟ یا به قصد اهداف

اوایل دهه نود میلادی بود، وقتی از چنگال تروریسم فرار کرده و خود را به کشور آلمان رسانده بودم از شانسم با مردمی برخورد کردم که آنان نیز از دست طالبان و از افغانستان، فرار کرده بودند. در ابتدا، اکثراً مسئولین و مقامات کشوری بودند که فرار می کردند. هم خانه ام یک افغان شریفی به نام دکتر نثار بود که می گفت یکی از وزرای دکتر نجیب الله است. او با پاسپورت دیپلماتیک از افغانستان فرار کرده بود

گزارشگر در مدت اقامت خود مصاحبه ای هم با مریم رجوی دارد که از عجایب این سالیان است. او همان توهمات گذشته را تکرار می کند و هر انتقادی را به توطئه رژیم ایران ربط می دهد و هیچ حرف جدیدی برای گفتن ندارد
دروغ شاخدار مریم رجوی در آلبانی در این مصاحبه آنست که می گوید مقیم پاریس می باشد و شوهرش مسعود رجوی این سازمان را در اوایل دهه 80 میلادی در پاریس

آیا اپوزیسیون از سرنوشت افغانستان درس خواهد گرفت؟ اپوزیسیون واقعی‌ که هم مخالف نظام ولایت فقیه و هم مخالف تحریم‌های آمریکا، جنگ، و تجزیه طلبی است نیازی به آموختن ندارد چون همیشه به عدم مداخله غرب در خاورمیانه معتقد بوده و با آن مبارزه کرده است. اپوزیسیون قلابی که از تحریم، یا جنگ، و یا هردو حمایت می‌کند حاضر نیست بیاموزد و همچنان در توهمات خود بسر میبرد

عدم موضع گیری رهبری این فرقه در قبال حوادث افغانستان مؤید همین وضعیت کنونی تشکیلات آلبانی است و ترس از شعله ور شدن این آتش زیر خاکستر و نیز وضعیت پس برنده برای حیات سیاسی این فرقه است که رهبری این فرقه در برابر تحولات اخیر و فرار آمریکا از افغانستان خفه خون گرفته است

با توجه به گزارشهایی که از درون این تشکیلات توسط جداشدگان و فرار کرده ها از داخل آن به صورت مقالات یا کتابهای متعدد منتشر شده اند مبنی بر اینکه افراد در داخل این فرقه حتی مورد زندان و شکنجه و قتل و حتی مواردی از خودکشی قرار گرفته اند و نیز با توجه به سنین بالای افراد از آنجا که در معرض انواع بیماریها از جمله بیماری جهانی کرونا بوده و هر ماه تعدادی از آنان طبق اعلام رسمی خود این فرقه در رسانه

واقعیت تلخ تر، این است که مجاهدین خلق هم اکنون در اصل، مشکلی با دادگاه و مخالفین و شلوار سعید بهبهانی و غیره، ندارند بلکه آنان نگران پرچمی هستند که اگر از دست شان بیافتد از این پس قادر نخواهند بود نیروهای خود را قانع کنند، اربابان خود را بتیغند، منتقدین و مخالفین خود را سرکوب و دهان ببندند. آنان نگران پرچم خون و جنونی هستند که سال ها توسط آن پرچم به حیات خفت بار و خائنانه خود ادامه دادند

هرکسی که فیلم را میبیند مقصررا بهبهانی میداند چرا که فیلم به گونه ای تهیه شده که بیشتر صحنه پائین کشیدن شلوار بهبهانی به چشم بیاید و کسی متوجه ریزه کاریهای این داستان نمیشود. وقتی میگوئیم مجاهدین استاد شکنجه روانی هستند همین است. هیچ کسی که فیلم را دیده از خود سوال نمیکند چرا بهبهانی اینکار را کرد؟ چه اتفاقی افتاده که بهبهانی شلوارش را پائین کشیده؟ هیچ کسی متوجه نمیشود که این مجاهدین خلق بودند که