آینده خاورمیانه و آنها که سود و زیان می برند

آینده خاورمیانه و آنها که سود و زیان می برند

مهدی خوشحال، ایران فانوس، 08.08.2021

خاورمیانه هم اکنون روزهای پر تنشی را سپری می کند. این تنش ها در آینده ای دور یا نزدیک کمتر یا زیادتر بشوند، این بار به تعادل قوا و معادلات سابق ربط ندارد بلکه مربوط به تعادل قوا و معادلات آینده منطقه است. این بار از نوع حضور آمریکا در منطقه نیست بلکه به دلیل عقب نشینی آمریکا در منطقه است. بازیگران اصلی، تصمیم گرفتند در شرف عقب نشینی آمریکا و شرکاء از خاورمیانه، آرایش نیروها و قواعد جدید بازی را خود انتخاب و به دیگران تحمیل کنند.

مشکل خاورمیانه به جز دلایل تاریخی و مذهبی که همیشه وجود داشته موضوع این مقاله نیست ولی برای دومین بار از اواسط قرن بیستم و پس از جنگ جهانی دوم زمانی که انگلستان یهودیان اروپا را به اراضی فلسطینی منتقل و آنها را سکنی داد آغاز شد. سپس یهودیان با استقرار کشور اسراییلی، در جنگ با همسایگان و سایر کشورهای عربی اراضی خود را گسترش دادند و این بزرگترین تنش و چالش خاورمیانه تا به امروز بوده به ویژه زمانی که سایر کشورهای غربی و ذینفع جهت حمایت از اسراییل، وارد خاورمیانه شده و به نفع اسراییل بخشی از کشورهای مسلمان و عربی را کلنگی کردند.

پس از حضور کشورهای غربی به ویژه آمریکا، اوضاع خاورمیانه به سود اسراییل و به زیان تعدادی از کشورهای ضعیف پیش می رفت تا این که آمریکا طی دو جنگ افغانستان و عراق که طی بیست سال اخیر اتفاق افتاد بیش از هفت هزار میلیارد دلار هزینه بی ثمر کرد و حتی طالبان افغانستان و داعش عراق را نتوانست شکست دهد. از سوی دیگر، اژدهایی که در شرق آسیا زمانی در قفس ژاپن و روسیه به سر می برد طی دهه های اخیر از قفس جهل و تفرق و خود ناباوری، آزاد شد و با قدرت اقتصادی و نظامی حیرت انگیزش به سمت آسیای میانه و آفریقا و اروپا و آمریکا، تنوره کشید. این قدرت نو ظهور، کار را به جایی رساند که طی غلبه اقتصادی بر تنها ابرقدرت جهانی و ضمن فائق آمدن بر اقتصاد و تاثیرگذاری بر سیاست هایش، رییس جمهور آمریکا دونالد ترامپ،  را از کار برکنار کرد.

بدین خاطر بود که اتاق فکر غرب به خصوص آمریکا، ناچار شد خاورمیانه ای که جز اسراییل و نفت و جنگ و اسلحه و هزینه های مراقبت از گماردگانش، چیز دیگری برایش نداشت و هر روز زیانش از سودش بیشتر می شد را رها کند و خود را به سمت شرق و در جوار چین برساند تا ضمن مقابله با توسعه طلبی های اقتصادی و سیاسی چین به سمت غرب، همچنین معضلات روزافزونی که متحدین آمریکا با چین بر سر هنگ کنگ و تایوان و کره و دریای چین و غیره داشتند بیش از این بغرنج نگردد.

در این بین که خاورمیانه طی ماههای آینده خالی از حضور آمریکا و متحدینش می شود، بیشترین سود نصیب قدرت های بزرگ منطقه و بیشترین تهدید و زیان نصیب کشورهای کوچکتر به ویژه وابستگان به آمریکا خواهد شد. همچنین، بیشترین سود را کشور بزرگی چون ایران خواهد برد به شرط این که از وفاق ملی در داخل برخوردار باشد و در خارج نیز بتواند تحریم ها را خنثی نماید. بیشترین زیان را کشور کوچک و وابسته ای چون اسراییل خواهد برد اگر که نتواند وفاق داخلی ایجاد کند و تعدادی از کشورهای منطقه را با خود همراه کند.

از سرنوشت و موقعیت کشورهای منطقه که بگذریم، بسیاری از گروه های تروریستی که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی چشم امیدشان به کشورهای مرتجع و هم پیمان شوروی در منطقه بود و النهایه پس از شکست و فروپاشی دولت های رادیکال و حزب بعث، ناچاراً خود را به آمریکا قلاب کردند در غیاب آمریکا در خاورمیانه، سرنوشت بدتری نسبت به اربابان منطقه ای خود خواهند داشت. گروه های تروریستی که با حمایت بی چون و چرا از آمریکا و اسراییل و وابستگان مرتجع آمریکا، مترصد فرصت جنگ بودند تا نفسی تازه کنند و راه برون رفتی بیابند نیک می دانند  که اگر حضور آمریکا در منطقه نباشد، اسراییل و عربستان و سایرین، توان رویارویی و جنگیدن با ایران را ندارند. بدین سبب است که مجاهدین خلق و سایر گروه های تروریستی و تجزیه طلب وابسته به اربابان بزرگ و کوچک، ناچاراً دندان طمع را از جانب اربابان و جنگ در منطقه، خواهند برید و از این پس همه توان و نیروی شان را به سمت داخل ایران معطوف خواهند کرد.

„پایان“