در آن روزها سرتاسر مجاهدین دچار ریزش شدند. بسیاری از شخصیت های برجسته شورا، از مجاهدین جدا شدند. مسعود رجوی، برای جلوگیری از ریزش نیروها، عملیات های تروریستی در داخل ایران را گسترده تر کرد و جلسات سرکوب گرایانه به نام „دیگ“ را در داخل تشکیلات به راه انداخت تا هر صدایی را تحت عنوان انقلاب ایدئولوژیک، سرکوب و خفه کند. امسال مجاهدین باید انتظار ریزش بسیار گسترده تری نسبت به دوران محمد خاتمی داشته باشند
به همین دلیل هم این واقعا احمقانه است که ما بنشینیم و نظاره‌گر این باشیم که ترامپ بگوید ایران مرکز تروریسم است. به این خاطر که مسئله ما در وهله اول تروریسمی است که از سوی نیروهای وهابی پیش برده می‌شود و این مطلقا ربطی به ایران ندارد. به همین خاطر آلمانی‌ها باید بالاخره بیدار شوند و به این سیاست پایان دهند
با غلط از آب درآمدن پیش بینی های سازمان مجاهدین خلق که طی سالیان سال به یک روش جاری بدل گشته روند فروپاشی این سازمان سرعت گرفته و تلاش برای حفظ و کنترل نیروها ثمری نخواهد داشت. مریم رجوی که اکنون در آلبانی زمین گیر شده باید به فکر ترفند جدیدی برای نگاه داشتن نیروها و ممانعت از ریزش آنان باشد
بیائید به خودمان یادآوری کنیم که ایلونا جبریا هماهنگ کننده مبارزه با قاچاق انسان در آلبانی است. نقش او مقابله با برده داری و قاچاق انسان است. بنابراین او چگونه حمایت خود از یک سیستم برده داری نوین در آلبانی را توجیه می کند؟ زمانی که او مریم رجوی را مورد تمجید قرار می دهد آیا اطلاع دارد که جمعیتی که هورا می کشند، پرچم های خود را تکان می دهند، و کف می زنند در واقع بردگانی هستند که راهی به غیر از اطاعت از آنچه رجوی دیکته می کند ندارند
آيا چهل ميليون رأى دهنده كه آراى خود را در صندوق رأى ريختند و كانديد مورد نظر خود را انتخاب كردند و نتيجه هم كه مشخص شده، بهتر سرنوشت كشور و خودشان را رقم خواهند زد يا شما كه در خارج فقط به مزدورى و خيانتكارى و اتحاد با جنايتكارترين ها كه خواهان نابودى كشور ايران هستند و ميخواهند كشور عزيزمان را را داعشيسم كنند؟ كدام؟
یکی از گروههایی که طبق سنت و روش همیشگی، انتخابات را تحریم و با حداکثر قوا در راستای تخریب شخصیتهای انتخاباتی برآمده بود تا دوباره اوضاع بر وفق مرادشان گردد، مجاهدین خلق بودند که این گروه در اصل با نفس انتخابات، فرقی نمی کند در ایران و یا در روابط خودشان، مخالف است و انتخابات را مصداق باجگیری مردم می داند. آنها در رابطه با انتخابات ایران که حین و بعد از مناظره ها با چالشها و افشاگریهای بی سابقه همراه بود، نمایشی و قلابی خواندند
آنها نمی دانند که حکومت ایران عوض شده، مردم ایران عوض شده اند، خواسته مردم ایران و بخصوص قشر جوان ایران چیز دیگری است، مردم از جنگ و خشونت نفرت دارند. اما قدرت طلبی و پول پرستی مجاهدین، چشم آنها را کور کرده و توان دیدن را ندارند. ضدیت و دشمنی مجاهدین با جمهوری اسلامی، یک دشمنی کور است. آنها از هر فرصتی استفاده می کنند تا ضربه ای به حکومت ایران بزنند. می خواهد انتخابات ریاست جمهوری باشد و یا سیل و اعدام و یا تحریم و فشارهای اقتصادی به مردم ایران
مجاهدین و همه کسانی که تشویق به عدم مشارکت میکنند فقط به دلیل اعتقاد عمیقا ایدئولوژیک به اینکه توده مردم توان انتخاب اصلح راندارند شعار عدم مشارکت میدهند. گواه این مدعا چهار سال گذشته است که اگر مردم شرکت نکرده بودند باید منتظر یک ونزوئلای دیگرمی بودیم
روزنامه‌نگاران در پایان با دعوت از مردم برای „شرکت در انتخابات سرنوشت‌ساز ۲۹ اردیبهشت“ از آنان خواسته‌اند با رای به حسن روحانی، „از بازگشت ایران به شرایط غیر قابل پیش‌بینی و تخریب‌آمیز جلوگیری کنند که آزموده را آزمودن خطاست
مناظره ها در بین کاندیداها نشان از این دارد که انتخابات در ایران رقابتی است، گذشته از این که کاندیداها خوب یا بد باشند، دارای صلاحیت باشند یا نه، اما هیاهو و جست و خیز مجاهدین و تلاششان برای تحریک مردم به عدم حضور در پای صندوق رآی یک حرکت غیر دمکراتیک بشمار می رود زیرا هر چه حضور مردم در پای صندوق رآی پررنگتر باشد روند رسیدن به دمکراسی سرعت می گیرد