ماموریت غیر ممکن
ایران فانوس، 18.12.2021
این روزها که برای احیای مجدد برجام مابین ایران و پنج قدرت دیگر در وین اتریش، چالشی بر پاست بیشتر از هر زمان دیگر بحث سلاح های اتمی و نابودی آن بر سر زبان هاست. به همین خاطر، تنها گروهی را که می توانستند در این رابطه و با شعار „اتمی آخوندی ضد خلق ایران است“ و „با اتمی بی اتمی حکومت آخوندی سرنگون، سرنگون“ به میدان بفرستند، تعدادی از اعضای ورشکسته و ساندیس خور مجاهدین خلق هستند و هیچ یک از ایرانیان برون مرز حاضر نشدند تا در چنین پروژه کثیفی که مقاصد اسراییل علیه ایران را برملا می کند، شرکت داشته باشند. این سیرک اسراییلی که مرتباً ادامه دارد، آخرین بار دیروز بیست و ششم آذرماه در وین اتریش، برگزار شد.
https://www.hambastegimeli.com/106324_%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D9%88%DB%8C%D9%86-%D9%87%D9%85%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%A7-%D8%A7%D8%AC%D9%84%D8%A7%D8%B3-%D8%A7%D8%AA%D9%85%DB%8C
این ها در حالی است که رهبران ایران بارها سلاح اتمی را خلاف شرع شمرده و در حین جنگ و دفاع از خود کشتار غیر نظامیان را توسط سلاح اتمی حرام دانسته اند.
اما در این دعوا که مجاهدین خلق از جانب ارباب شان به این ماموریت غیر ممکن گمارده شدند، جمهوری اسلامی و حقوق بشر و تروریسم و سلاح اتمی، بهانه است و هدف، پتانسیل و اقتدار ایرانی است که باید به زعم دشمنان ایران، نابود و یا ضعیف نگهداشته شود. چرا پتانسیل ایرانی هدف و مد نظر است، به دلایل زیر؛
ایران کشوری است که طی سه هزار سال اخیر هزار تا هزار و پانصد سال در جنگ با دشمنانش بوده و در مجموع حدود ده جنگ را پیروز و مابقی را باخته و در این رابطه امپراطوری و عظمت و سرزمین و هژمونی خود را از دست داده و به همین میزان فعلی که باقی مانده، بسنده کرده و مدت های مدیدی توسط دشمنان از غرب تا شرق در عصر قاجار و پهلوی، مورد تحقیر و استثمار قرار گرفته است با این وجود دشمنان همچنان دست از سر ایران و پتانسیل اش که همان آب و خاک و منابع و فرهنگ و تمدن و تاریخ و زبانش، باشد که هر آن می تواند به خودباوری و گذشته خود قیام کند، برنداشته اند. از دشمنان دوردست که استثمار و زورگویی در ژن و خون شان نهفته است تا دشمنان نزدیک که در گذشته ای نه چندان دور جزو خاک و امپراطوری ایران بوده اند و هم اکنون دارند با دم شیر بازی می کنند.
خاورمیانه ای که بعد از جنگ جهانی دوم میدان جنگ و چالش های نظامی و سیاسی و ارضی و نفتی و مذهبی، بوده هر کجا کم آورده ایران را باعث و بانی دانسته است و نه اسراییل را، شاید از یاد برده است که اکثر کشورهای خاورمیانه پس از جنگ جهانی اول و طی قرارداد سایکس ـ پیکو و با خط کش از هم جدا و تبدیل به کشور شده اند. اسراییل و پاکستان، که به اندازه قدمت یک انسان عمر ندارند، خود دارای سلاح اتمی اند با این حال برای کشوری که طی قرن ها میان انبوه دشمنان دوام و قوام داشته و باصطلاح اورجینال محسوب می شود تعیین تکلیف می کنند که برای حفظ خود چه بدارند و چه ندارند. مگر کسی برای آمریکا، انگلستان و دیگران تعیین تکلیف می کند که در راستای دفاع از خود مجهز به چه سلاحی باشند و یا نباشند؟
همچنین، کشور ایران طی سه قرن اخیر به هیچ کشوری تعرض نکرده بلکه همواره مورد تهدید و تعرض دشمنان کوچک و بزرگ قرار داشته و با تجربه تاریخی و جنگ مابین ایران و عراق، به این دانش و بلوغ دفاعی رسیده که برای دفاع از پتانسیل و موجودیت ایران از چه سلاحی استفاده بکند یا نکند.
معلوم است که دشمن، کشور ایران را بی دفاع و بی سلاح می خواهد. معلوم است که دشمن، زبان دارد و نیاز به رله کردن پیامش توسط دشمنان داخلی نیست تا به بهانه حقوق بشر و تروریسم و سلاح اتمی و بعضاً آب و نان، پتانسیل ایرانی را نشانه گیری کنند.
اگرچه سلاح اتمی در جنگ جهانی دوم توسط آمریکا بر علیه ژاپن، استفاده شد با این وصف این سلاح ماهیت دفاعی و پیشگیرانه دارد و به همین دلیل بعد از جنگ های سی ساله و جنگ مابین آلمان و فرانسه و جنگ جهانی اول و دوم، بیش از هفتاد و پنج سال است که اروپا در داخل خود جنگ نداشته است. در جنگ سرد مابین غرب و شرق که بعد از جنگ جهانی دوم، رخ داد این سلاح اتمی بود که از بروز جنگ جهانی سوم پیشگیری کرد. البته به جز سلاح اتمی همچنین آگاهی مردم و منافع ملی و منافع اقتصادی در هم تنیده کشورها و رسانه ها و شبکه های مجازی و منافع دیگر کشورها و مهاجرت مردم، زمینه ساز بازدارندگی از جنگ بوده اند با این وجود کشوری که در میان جهل و طمع همسایگان و غیر همسایگانش قرار دارد اتفاقاً می بایست به طور اخص و بیشتر از چیز دیگر به توان دفاعی اش اهمیت بدهد.
بیهوده نیست که دشمنان داخلی و خارجی، به هر بهانه ای که ظاهراً پشیزی ارزش و اعتبار ندارد، در خفاء موقعیت دفاعی و اقتدار ایران را نشانه گرفته و حرف حساب شان توان دفاعی ایران است و مابقی حرف و حدیث و نمایشی بیش نیست.
با این وصف به عنوانی کسانی که نزدیک به نیم قرن در عرصه سیاسی و نظامی ایران و با شاخص منافع ملی، فعالیت داشتیم و به موقعیت خطیر ایران از جانب دشمنان داخلی و خارجی، اشراف داریم می خواهیم به جملگی شان خاطرنشان کنیم که تجربه و توان دفاعی ایرانی، رو به پیش و از تاریخ و فرهنگ و زبان و تمدن و منابع و امپراطوری ایران نشئت گرفته و به این و یا آن حکومت وابسته نیست.
ماموریتی که دشمنان داخلی و خارجی در ارتباط با اقتدار و توان دفاعی ایران تحت پوشش حقوق بشر و تروریسم، در پیش گرفته اند در اصل ماموریتی غیر ممکن و از پیش شکست خورده است و ایران طی وفاق ملی و با شاخص منافع ملی، راه خود را همچنان به پیش خواهد رفت.
کانون سیاسی ـ فرهنگی ایران فانوس