تروریسم افسارگسیخته را محکوم می کنیم

تروریسم افسارگسیخته را محکوم می کنیم

تروریسم افسارگسیخته را محکوم می کنیم

ایران فانوس، 28.07.2018

با خبر شدیم، روز جمعه مطابق با 27 ماه ژوئیه در کشور آلبانی مصطفی محمدی همراه با همسرش محبوبه حمزه، به دست اراذل و اوباش قجر تروریست، مورد ضرب و شتم قرار گرفته و زخمی شده اند.

                               http://iran-interlink.org/wordpressfa/?p=32909

مصطفی محمدی و محبوبه حمزه، انسان های مبارز و دلسوخته ای که خود در ابتدا مجاهد خلق بوده و حتی مصطفی در سال 2003 به فرمان قجر تروریست، اقدام به خودسوزی کرده است آنان پس از آگاه شدن، توانستند ضمن نجات خود یکی دیگر از فرزندشان به نام محمد، را در سال 2009 نجات دهند و پس از آن بود که مصطفی و محبوبه، سال ها تلاش کردند، از کانادا و پاریس تا بغداد و آلبانی، تلاش بی وقفه کردند تا فرزند نازنین خود به نام سمیه را که از سال 1997 و در سن 17 سالگی به دست تروریسم، اسیر و گروگان بوده را آزاد کنند ولی متاسفانه تا امروز ناکام مانده اند.

آزادی و نجات دادن و نجات یافتن، حتی اگر زندانی در زندان قانون بوده باشد، حق طبیعی هر انسانی است و این حق طبیعی و مشروع مصطفی و محبوبه، نیز هست آنهم زمانی که طی سال های اخیر حداقل دو بار، بار اول سال 2015 در پاریس و دیروز نیز در تیرانا، مورد ضرب و شتم اوباش و اراذل تحت حمایت آمریکا و اسراییل و عربستان سعودی، قرار گرفتند.

مصطفی محمدی و محبوبه بیات، حق دارند، همان گونه که سایر خانواده ها نیز حق دارند تا بدون درنگ و بی وقفه به دنبال رهایی و آزادی جگرگوشگان خود باشند و با هر روش ممکن اقدام به نجات شان بکنند. زمانی که رهبران تروریسم، از ذره ذره خون و جان و ریاضت اعضای خود به دلار چنگ می زنند، زمانی که هر کودک دبستانی ضمن فراگیری انواع فنون زندگی، به فن شنا کردن نیز آشنا است اما فرقه تبهکار و جاهل که اعضای خود را تنها به کشتن و کشته شدن تشویق می کند، معتقد است که قربانیانش از حسن محمدی و میرحسن موسوی یگانه تا سعید کیانی و مالک شراعی، به دلیل عدم آشنایی به فن شنا جان خود را در راه مبارزه از دست داده اند! معلوم نیست، سرهایی که به زیر آب می روند چرا می بایست از اعضای پایین و در زمره اعضای ناراضی باشند و چرا یک بار، محض رضای فریب اعضاء سران و تن لش ها و زندانبان ها و شکنجه گران پایشان به آب و زیر آب نمی رسد؟

این چنین است که مصطفی محمدی و محبوبه حمزه و سایر خانواده هایی که در ایران و اقصی نقاط جهان زندگی می کنند و در آلبانی و نزد فرقه رجوی، گروگان دارند تا دیر نشده و فرقه رجوی عزیزان و فرزندان آن ها را به دلار بدل نکرده و قربانی مطامع و جنون قدرت قدرت های بیگانه نکرده است می بایست با گوش های شنوا و چشمان بینا، تنها و تنها به دنبال آزادی فرزندان و عزیزان خود باشند.

ما کانون سیاسی/ فرهنگی ایران فانوس، با تجاربی که از مکر و فریب و شیوه های گروگانگیری فرقه رجوی در دست داریم، ضمن محکوم کردن ضرب و شتم مصطفی محمدی و سایر اعضای جداشده، هشدار می دهیم که فاز فرقه تبهکار فاز تقابل با جداشدگان در اروپا است و آنان بدترین ضربه را از این قشر خورده اند. همچنین اعتقاد داریم که تروریسم، فرقی نمی کند در هر کجا باشد در ایران و عراق و یا فرانسه و آلبانی، در ابتدا و یا انتهای قدرت، اینها همه و همه بهانه است، تروریسم، تکامل معنوی نداشته و قادر به تطبیق خود با جهان امروز و زمان، نیست و تروریسم، تروریسم باقی خواهد ماند و از سوخت و جانمایه خود که خشونت و خشونت کور باشد، دست نخواهد کشید و در این رابطه به همه مردم و دولت های مدعی مبارزه با تروریسم، پیشنهاد می کنیم، استرداد تروریسم، یکی از راه های موثر مبارزه با تروریسم است و نه راه هایی چون حمایت های همه جانبه و استفاده ابزاری از تروریسم. به امید جهانی عاری از خشونت و تروریسم.

کانون سیاسی/ فرهنگی ایران فانوس