مجاهدین در پنجاه و دو سالگی

مجاهدین در پنجاه و دو سالگی

مجاهدین در پنجاه و دو سالگی

وبلاگ ادوارد ترمادو – 13/09/2017

شهریور امسال پنجاه و دومین سالگرد سازمان مجاهدین در شرایطی برگزار می شود که پس از بیش از نیم قرنی که از تاسیس سازمان می گذرد به دلیل کج روی ها و خیانت های پی در پی شخص مسعود رجوی برای حفظ جان خود و منافع شخصی خود، سازمان در پایین ترین نقطه زیر صفر قرار دارد و در حال فروپاشی تمام عیار به سر می برد.
سازمان مجاهدین می توانست در جایگاه بالاتری قرار بگیرد که برای کشور و مردم تعیین کننده باشد اگر مسعود رجوی دست به خیانت نمیزد و اگر به آرمان های انقلابی سازمان آنطوری که پایه گذاری شده بود پایبند می بود، اما متاسفانه نه تنها نتوانست یا نخواست دنباله روی آرمان های انقلابی سازمان باشد بلکه برای حفظ جان خود و برای ادامه حیات ننگین خود با راه اندازی جنگ مسلحانه در زمانی که صدام ملعون خاک ایران را برای کشورگشائی اشغال کرده بود نیروی ایران را در درون شهرهای ایران مشغول کرد و باعث کشته شدن تعداد زیادی از شهروندان کشورمان شد.
خیانت رجوی به کشور و سازمانش زمانی به اوج خود می رسد که رجوی فرانسه را ترک کرده و به دست بوسی صدام جنایتکار در بغداد می شتابد تا با صدام اشغالگر و ضد ایران و ایرانی قدم در راه خیانتی بزرگتر از قبل بگذارد، سرسپردگی رجوی و دارودسته اش به صدام و خیانت آشکار به ایران پس از سقوط صدام با نمایش فیلم هائی که توسط استخبارات صدام مخفیانه از ملاقات های خود مسعود رجوی و بقیه کادرهای بالای سازمان با مقامت عراقی گرفته شده برای همه واضع و روشن است و سازمان مجاهدین در این رابطه تا کنون هیچ توضیحی هم نداده و حتی به روی مبارکشان هم نیاورده.
پس از سقوط ارباب ضد ایران و ایرانی یعنی صدام سازمان روند سرسپردگی و مزدوری خود را ادامه داد و در همین راستا از شکاف بین رژیم ایران و عربستان سعودی که همواره ضدیت خود را با ایران و مردم ایران آشکار کرده استفاده کرد و به سرعت زیرعبای سعودی های وهابی خزید،زمانی هم که همین سعودی ها داعش را برپا کردند و در آن زمان که داعش عراق را هدف قرار داد همین مجاهدین برای انحراف اذهان عمومی از داعش با عنوان عشایر انقلابی عراق یاد می کردند.
سزمان مجاهدین امروز در حال فروپاشی است و اعضای سازمان امروزه در خاک اروپا همانگونه که پیشبینی کرده بودیم در حال جدا شدن از این سازمان و تشکیلات عنکبوتی هستند، سران سازمان گمان می کردند با دعوت از جمهوری خواهان جنگ طلب امریکا می توانند از ریزش نیرو جلوگیری کنند اما همانگونه که قبل از ورود اعضای سازمان به آلبانی گفته بودیم هر روز روند جدا شدن افرادی که چشمشان به حقیقت باز شده شتاب بیشتری می گیرد، در واقع امروز در درون تشکیلات مجاهدین در تیرانا خبر چندانی از نیروی جوان نیست و همین تعدادی هم که باقی مانده اند در حال جداشدن هستند و با جدا شدن از سازمان گروگانگیر مجاهدین به دنبال تشکیل زندگی نوینی می باشند، با جدا شدن اندک نیروی جوان از سازمان و ماندن مابقی که عده ای پیر و از کار افتاده هستند بزودی سازمان مجاهدین تبدیل به آسایشگاه سالمندان مجاهدین خواهد شد.
نتیجه خیانت به خلق و میهن همین است که دست آخر در خفت خاری حتی در برابر اعضای خود هم جوابی نداشته باشند چه رسد به خلق قهرمان ایران