شادی و استقبال مجاهدین از عملیات هم خطی های داعشی خود

شادی و استقبال مجاهدین از عملیات هم خطی های داعشی خود

لینک به منبع

شادی و استقبال مجاهدین از عملیات هم خطی های داعشی خود

وبلاگ ادوارد

چرا سازمان مجاهدین که نام آپوزاسیون جمهوری اسلامی را یدک می کشد عملیات ننکین مزدوران داعشی را که روز چهارشنبه در تهران رخ داد محکوم نکردند؟ چه سری در پشت پرده پنهان است، و آیا مجاهدین از این عملیات احمقانه خوشحال نیستند؟

پس ازحرکت احمقانه مزدوران داعشی در تهران درهفته گذشته، همه شاهد محکوم کردن آن در سطح جهان بودیم، از امریکا تا اروپا و مقامات کشورهای همجوار، شورای امنیت و سازمان ملل و حتی سخنگوی حزب دمکرات کردستان ایران نیز عملیات تروریستی را از سوی هر فرد یا جریانی محکوم کرد،در این میان تنها عربستان و چند کشور هم پیمانش که خود دست اندرکار بودند صدایشان در نیامد، و یا پس از سکوتی طولانی ماهیت ارتجاعی خود را نشان دادند اما در این میان مجاهدین چه کردند؟ مجاهدین نه تنها این عمل و حرکت ضد میهنی را که جان ۱۷ تن از هموطنانمان را گرفت محکوم نکردند بلکه قلم به دستانشان را بسیج کردند تا این موضوع را با قلم کثیف و ضد میهنی خود لوث کنند، موضعگیری مریم رجوی که حتی از ابراز همدردی با خانواده های داغدار هم خودداری نمود نشان از آن دارد که این حرکت مزدوران داعشی بر دل مجاهدین نشسته و آنان از این جریان استقبال کردند، همین که در درون ایران چنین برخوردهائی رخ دهد مجاهدین اولین کسانی هستند که سرمست می شوند.

اگر این جریان در کشور دیگری رخ می داد که دولت و حکومتش دارای یک آپوزاسیون واقعی، مستقل و میهن پرست بود،بطور طبیعی آپوزاسیون مربوطه آنرا به شدت محکوم می کرد، اما مجاهدین اپوزاسیون نیستند، اینان تنها برای کسب قدرت تلاش می کنند و خود دم و دنبالچه کسانی هستند که دست اندرکاران این قضیه در درون ایران بودند، و یکی از دلایلی هم که به مجاهدین اجازه محکوم کردن این جریان را نمی دهد همین است که دست اندکاران این حمله بزدلانه ارباب سازمان مجاهدین هم هستند، اگر چه سازمان تروریستی مجاهدین که خود در ترور و خونریزی استاد هست از عملیات تروریستی طبعآ و قلبآ استقبال می کند، اتفاقآ در چنین مواقعی است که دم خروس بیرون می زند و چهره پلید مدعیان دروغی حقوق بشر که برای قدرت دست به هر جنایتی زده ومی زنند را رسوا می نماید،مجاهدین در دهه شصت در درون ایران آنهم در زمان جنگ با عراق دریای خون و کشتار به راه انداختند، با این گمان که نیروهای نظامی ایران درگیر جنگ با عراق هستند و گمان می کردند که می توانند سایه شوم خود را با همکاری صدام بر میهن مسلط کنند و برای خود حکومتی برپا کنند، حرکت ضد میهنی مجاهدین در دهه شصت باعث شد سازمانی که در درون ایران پس از حزب جمهوری اسلامی در جایگاه دوم جا داشت از نظر مردم ایران منفور گردد و تمام سران بزدل سازمان دست از پا درازتر یکی پس از دیگری از ایران فرار کنند که تا کنون هم آوره و دربدر هستند، عملیات احمقانه و جنایتکارانه ای که هفته گذشته در تهران رخ داد در مقابل عملیاتهای جنایتکارانه مجاهدین در دهه شصت مثل روش کردن یک چوب کبریت بود، اما مهم و مهمتر موضعگیریهای سران و رهبران و حتی احزاب و سازمان های سیاسی ایران بود که با موضعگیری قاطع و محکوم کردن این حرکت جنایتکارانه بر مبارزه با تروریسم تآکید کنند، کاری که مجاهدین نه تنها از محکوم کردن مستقیم خودداری کرد بلکه با اعطلاعیه و موضعگیری دو پهلو از آن استقبال هم نمود، باشد تا تاریخ و مردم ایران در موقع مناسبی پاسخی قاطع تر بدهند.