نامه سر گشاده به آقای ادی راما نخست وزیر محترم کشور آلبانی

نامه سر گشاده به آقای ادی راما نخست وزیر محترم کشور آلبانی

مهدی سجودی، 13.01.2017

با سلام و درود خدمت آقای ادی راما نخست وزیری البانی، من مهدی سجودی از اعضای سابق سازمان مجاهدین هستم که چند سال پیش از این سازمان موفق به فرار و جدایی شده و در حال حاضر در کشور آلمان سکونت داشته و زندگی می کنم.

علت نوشتن این نامه خدمت حضور عالی این است که سازمان مجاهدین و اعضایش در کشور شما سکنی گزیده شدند از این رو بر آن شدم که نکاتی را بهتر بگویم حقایقی را از این سازمان برایتان روشن سازی کنم.

اول اینکه سازمان مجاهدین از بدو تاسیس خط و مشی مبارزه مسلحانه را برای خود انتخاب کرد و هنوز هم خط و استراتژی اش برای رسیدن به اهدافش همین می باشد. این یعنی خشونت و خشونت دوستی سازمان که به همین علت سالیان در لیست گروههایی تروریستی بودند الان هم که نیستند، مدیون خرجهای کلان و لابیهایی هستند که در کشورهای مختلف دارند. از همین جهت، می توان گفت که حضور این سازمان در کشور شما خطری برای امنیت کشور و مردم عزیزتان می باشد و دلیلی بر اینکه شما نگذارید از کشور شما جا و مکانی ساخته شود، مثل عراق و کمپ اشرف برای پیشبرد اهداف شوم رهبری سازمان مریم رجوی.

در ادامه وصف این سازمان، سازمان مجاهدین یک سازمان بسته و سکت میباشد که اصلاً دوست ندارد افراد اسیر درونش با دنیای بیرون و واقعیتها و زیباییهای زندگی ارتباطی داشته باشند. از این رو افراد را در محدودیت افکار خود اسیر نگه میدارد که این همان مغزشویی هست که ما از آن حرف میزنیم و دچارش بودیم. سازمان از افراد، افرادی جنگنده و خطرناک میسازد برای پیشبرد خشونت و اعمال نظامی حتی از زمانی که دولت آمریکا وارد عراق شد و سازمان مجبور به تسلیم و پس دادن سلاحهای خود شد، از آموزشهای نظامی افراد کوتاه نیامد و با امکانات کامپیوتری و عملی به آموزش کشتاری و نظامی افراد ادامه داد حتی به افرادی که آنزمان جدیداً وارد تشکیلات سازمان می شدند و اصلاً از لحاظ سنی غیر قانونی بود که به آنها اموزشهای خشونت و جنگ داده شود. افراد درون تشکیلات هیچ آزادی عملی از خود نداشته و نداشتند و تنها اعمال و دستوراتی باید اجرا میشد که فرماندهی از شخص رهبری سازمان دریافت میکردند. در صورت عدم و نافرمانی افراد، شکنجه روحی و روانی و در مواردی حتی شکنجه جسمی هم داده میشدند که مثالهایش به اندازه کافی از زبان دیگر اعضای جدا شده بازگو شده است و موجود میباشند.

سازمان مجاهدین و رهبری اش رجوی، هیچ پایگاه و پشتیبانی اجتماعی و مردمی نه تنها در ایران بلکه در خارج هم ندارند و جلسات و سخنرانی های مریم رجوی همیشه با سیاهی لشگر و خرج پولهای هنگفت از پول شویی ها پر میشوند. از افرادی که اصلاً نه ایرانی میباشند و نه اطلاعی از موضوع دارند و نه اصلاً میدانند برای چه و در سخنرانی و جلسه چه شخصی هستند!

هر کسی که حرفی یا مطلبی از واقعیت درونی سازمان بگوید یا بنویسد، ترور شخصیت میشود و مزدور و جیره و مواجیب بگیر دولت ایران، و این تنها راه دروغ و نا واقعی ساختن واقعیتهای درونی خودشان بوده و هست.

این ها همه معنا و مفهوم های آزادی است که مریم رجوی همیشه و همه جا از آنها حرف میزند که میخواهد برای مردم ایران به ارمغان ببرد. ایران و مردمی که حتی چشم دیدن او را نداشته و حتی گوشی هم برای شنیدن صدای شعارها و حرفهای دروغ ایشان را ندارند.

با تشکر، مهدی سجودی