اگراین محققیین از نطرات امثال این راقم هم بپرسند به آنها خواهم گفت “ رفتن به زیر زمین و زیر زمینی شدن “ عامل اصلی انحطاط تمام جریان هایی است که به انگیزه ستم سوزی نهایتا به ستم سازی می گرایند . از سرنوشت تلخ بنیانگذاران نستوهی که از فراز محبوبیت یک جامعه و تنها بعد از نزدیک به پنج دهه به دره کارناوالی اینگونه سقوط کردند پند بگیریم که هرگز برای تغییر سرنوشت مردم در زیر زمین ها تصمیم نگیریم
حال بگذار مدتی هم اینچنین کنند. آن کس که حقیقت را ببیند ولی کتمان کند در همان جهنم می ماند. ولی آن کس که حقیقت روزانه را ببیند و عصیان کند خود در گام اول آزاد میشود و گواهی و کمکی برای سایرین خواهد شد. کما اینکه روزانه شاهد این روند از نزدیک میباشیم که چطور افراد قاطعانه پاسخ کوبنده ای به این فرقه میدهند
و اکنون با رو به زوال گذاشتن وحدت عرب سنی و با به چالش کشیده شدن قدرت سنی به واسطه گروهک های جهادی، شیعیان بار دیگر در موقعیتی قرار گرفته اند که بتوانند قدرت خود را گسترش دهند. اما از آنجا که یک اقلیت هستند، روشن نیست که تا چه اندازه گستره نفوذ آنان می تواند گسترده باشد
همانطور که در مقدمه گفته شد، بحث این مقالهٔ راجع به خود فرقه مجاهدین نیست، چرا که تکلیف و سابقه آنها روشن است، بلکه راجع به „اعتبار“ و „شهرت“ لابیگران و حامیان آن میباشد. رژیم عربستان که نقشهای منتشر کرده است که ایران در آن به دستکم پنج کشور کوچک تقسیم شده است حامی فرقه میباشد. سیاستمداران بدنام آمریکا، از سناتور مکین و رابرت منندز گرفته، تا رودی جولیانی، جان بولتون، جوزف لیبرمن، و نیوت گینگریچ، که همگی خواهان حمله نظامی به ایران هستند
روز شنبه اول ژوئیه ۲۰۱۷ همزمان با انجام مراسم خیمه شب بازی مجاهدین که هرساله بمناسبت بزرگداشت مبارزه مسلحانه درحومه پاریس برگزارمی شود، تعدادی از ایرانیان آزاده و جداشدگان از فرقه رجوی در میدان حقوق بشرپاریس گرد هم آمدند تا با برگزاری میز کتاب و یک آکسیون افشاگرانه و اعتراضی اقدامات سرکوبگرانه این فرقه را برملا
گروه اول، فرقه رجوی، در زیر سقف همراه با ساندیس و بوی کباب و شعر و شعارهای توهم آلود و فرقه ای همچون „رجوی ایران، ایران رجوی“ به زعم خود گرم بزم و رزم بودند، گروه مخالف اما در زیر طوفان هوا و باران شدید شعارهای واقعی همچون „رجوی داعش، داعش رجوی“ و „رجوی تروریست، تروریست رجوی“ سر می دادند
مجاهدین خلق با کارهایی که خود عامل موثر آن بودند، از جامعه ایران ترد شدند. آنها حتی به اندازه یک گروه چند نفره تجاری در ایران نفوذ ندارند، سن متوسط افرادی که با بادبادک ها و پرچم های رنگی در داخل سالن ایستاده اند بیش از ۵۵ سال می باشد. بسیاری از آنان از نظر جسمی مریض و احتیاج به مداوا دارند
در فیلم های ملاقات های مسعود رجوی با فرماندهان امنیتی و سرویس های اطلاعاتی صدام حسین که منتشر شده است، به روشنی مسعود رجوی می گوید که خون ما با خون اعضای حزب بعث و صدام حسین گره خورده و به لحاظ تاریخی در هم تنیده شده است
تمام صحبتهای شما صحیح است ولی مهم نیست چه تعداد از این تروریستها را بکشید یا چه راه حلهایی و تکنیکهایی برای جمع اوری اطلاعات مورد استفاده قرار گیرد. انها امده اند و جایی هم نخواهند رفت مگر اینکه با مقوله تروریسم بطور واقعی و نه بعنوان یک حربه سیاسی مورد استفاده قرار گیرد
در گذشته، البته، پرسش چنین سؤالاتی بی معنی بود – حتی اگر به عنوان موضوعات دائمی حل ناشده پرسیده می شدند. خارج کردن مجاهدین خلق از فرانسه و سایر کشورهای اروپائی مشکل ساز بود – تبعید آنان به عراق غیر ممکن بود زیرا حقوق بشر آنان قابل تضمین نبود. ولی در سال ۲۰۱۶ آمریکائی ها خارج کردن مجاهدین خلق از عراق به محل امن آلبانی را ممکن ساختند. هیچ دلیلی وجود ندارد که باور کنیم اروپا نمی تواند