جان مک کین، یکی از جنگ طلبان سر سخت است که دشمنی دیرینه ای با ایران دارد و همواره خواستار حمله به ایران بوده است. او در آوریل 2007 در جلسه ای در کارلینای جنوبی در آوازی پشت میکروفون چنین می خواند „بر روی ایران بمب بمب بمب بمب بریزیم“. مک کین، همچنین با تاریخ ایران نیز کینه می ورزد. او در یکی از سخنانش گفته است „من همچنان اندیشناک جاه طلبی آنان (ایرانی ها) هستم که چیرگی ایرانی بر منطقه به درازای تاریخ است

ظریفی می گفت که تنها زمانی که در طول تاریخ یک ایرانی یک آمریکائی را کشته است مربوط به ترور 6 مستشار و بازرگان آمریکائی در داخل ایران به دست سازمان مجاهدین خلق در دوران قبل از انقلاب می شود. اما جالب است که همین سازمان، با این سوابق، از حمایت بی دریغ آمریکا برخوردار است و در واشنگتن در نزدیکی کاخ سفیر دفتر دارد ولی ملت ایران مورد تحریم و تهدید و فشار آمریکا قرار می گیرند

درنتیجه، اگر ترور و تروریسم در مسیر زمان اهداف و روش و ابزار و سوژه و کیفیت نیروهایش را تغییر داد و خود نیز تغییر کرد، از مشروعیت نسبی به نامشروعیت رسیده و یا حداقل در مناطقی از کره رمین این چنین بوده، روشهای مبارزه علیه تروریسم نیز نمی تواند به مثابه گذشته از نوع زندان و خشونت باشد، بلکه روشهای مبارزه نیز تغییر کرده یا می تواند تغییر کند

مردم ایران طی سالیان گذشته نشان دادند که هیچ تمایلی به خشونت ندارند و خواهان یک انقلاب جدید نیستند، آنان خواهان دمکراسی از طریق مسالمت آمیز هستند. برای همین در انتخابات شرکت می کنند تا روزی به این خواسته خود برسند، به امید آن روز

خط کشی اخیر آن هم از جانب رضا پهلوی، نشانگر اوج بی اعتمادی عموم نسبت به مجاهدین خلق است. نسبت به گروهی که در راه رسیدن به پول و قدرت، همه راههای ضد ایرانی و ضد انسانی را پیمود و در انتهای راه، تنها چشم امید به درگاه آمریکا و عربستان و اسراییل، دوخته بود که حال با خط و سیگنالی که تازه از راه رسیده است، مریم رجوی و سایر سران فرقه رجوی، می بایست خط و فاز جدید مبارزه