شاید آن سیاره ای که صدها و هزاران سال از ما دورتر و جلوتر است، کودکی پشت ابر کامپیوترش نشسته و دارد با سیاره ما شوخی و بازی می کند و شاید هم کم کم دارد خوابش می برد و ما را به امان خدا ول می کند و شاید هم این طور نباشد، ما فی الواقع، خودمان هستیم. خودمانی که پس از قرن ها پیشرفت و تکامل قادر به پیشگیری از یک جنگ بیهوده نیستیم