!ارتش بی رهبر و بی سلاح، حاضر و آماده برای سرنگونی است
ایران فانوس، 31.05.2021
با نزدیک شدن انتخابات ریاست جمهوری دوره سیزدهم در ایران و چشم انداز پیشرفت در مذاکرات وین و بلاتکلیفی اربابان فرقه رجوی در قبال آینده ایران، رهبران فرقه رجوی را به پرت و پلاگویی واداشته است. رهبران حاضر و غایب فرقه، دوباره خواب نما شده و خواب پیروزی دیده اند.
رهبران مجاهدین، این بار و همزمان با هم پیام هایی در ارتباط با انتخابات پیش رو در ایران، صادر کردند و در پیام شان بحث انقباض و تک پایه شدن و سرکوب و سرنگونی را مطرح کردند. انقباض، یعنی این که چون ما مبارزه کردیم، رژیم از ترس سرنگونی مجبور به انقباض شد و در ادامه انقباض نیز مترادف با سرکوب و تشدید مبارزات و النهایه سرنگونی است.
اگر انقباض چنین باشد، طبعاً انبساط نیز همین کارایی را دارد. چون اگر انبساط نیز اتفاق افتد، رجوی دوباره به میدان می آید و پیام می دهد چون ما مبارزه کردیم، رژیم از ترس سرنگونی ناچار به انبساط شده و انبساط نیز یعنی افزایش مطالبات عمومی و مبارزه و النهایه سرنگونی است.
این نوع تحلیل های کودکانه است که جماعتی را به قهقرا برده و به این روز سیاه گرفتار کرده است. طرف، مانند اسبی می ماند که از جلو گاز می گیرد و از عقب جفتک می پراند. هر طور که اوضاع بچرخد و یا چرخیدنی باشد، رهبری فرقه برای مخاطبینش تحلیل می کند که ناراحت نباشید، اوضاع به نفع ما چرخیده است.
او از یاد برده است، تا دیروز که اوضاع در عراق بر وقف مرادش بود و کبکش خروس می خواند، ادعا داشت که ما مستقل هستیم و تضمین پیروزی ما در درون و خود ارتش آزادیبخش است اما هر گاه که به پیسی بر می خورد و به بن بست می رسد، اوضاع و احوالش را به بیرون نسبت می دهد که این بار حکومت با انقباض و تکپایه شدن به سود مبارزات ما کار کرده است.
همچنین، او از یاد برده است که همین نیروهای فرسوده و زهوار دررفته که به خرج افتاده اند، قرار بود در انقلابات ایدئولوژیک مابین سال های 1364 و 1368، چنان توانمند و قدرتمند شوند که نیازی به ارباب و انقباض و انبساط، نداشته باشند.
لذا نامنویسی نیروهای پیر و پاتال برای موسسان یا همان ارتش پنجم در اواخر خردادماه و همزمان با انتخابات ریاست جمهوری در ایران، جز به بند و انقیاد کشیدن مجدد نیروهای داخل و انحراف افکارشان چیز دیگری نیست به ویژه این بار که کانون های پوشالی را نیز به میان کشیدند تا به نیروهای مستقر در آلبانی منت بگذارند که شما چه نشسته اید، نیروهای داخل ایران که چندان با خط و خطوط و تشکیلات و مبارزات ما آشنایی ندارند، چنان تشنه مبارزه اند که زودتر از شما نامنویسی کرده و برای مبارزه در راستای سرنگونی اعلام آمادگی کرده اند.
رجوی با این مسخره بازی های تهوع آور نامنویسی و حاضر، حاضر، حاضر کسانی که اسم و رسم و آدرس و نشان ندارند، ضمن روحیه و انگیزه دادن به نیروهای آلبانی، می خواهد بگوید که ارتش بی سلاح و بی رهبر، توان راه انداختن و کنترل خشونت و اغتشاشات داخل ایران را دارند تا اگر احیاناً اتفاقی افتاد آن را به نام خود مصادره نمایند.
رهبران مجاهدین، طی سالیان شکست به این فرافکنی و شیادی رسیده اند تا در هر مناسبتی موقعیت خود را معکوس جلوه دهند و انحطاط و سرنگونی خود را به دیگران نسبت دهند و هر جا که خر داغ می کنند آن را به نیروهای روحیه باخته، بوی کباب جلوه دهند تا این سرفصل و بزنگاه نیز از سر بگذرد دوباره دست حادثه چه اتفاقی را برای فرقه رقم بزند تا رهبران حاضر و غایب، مجدداً آن را نیز به سود مبارزات خود تبلیغ کنند.
„پایان“