در پایان به مقامات دولت آلبانی و نهادهای مدافع حقوق بشر و کمیساریای عالی پناهنذگان در آلبانی یادآوری می کنیم که از این لحظه هر مشکلی برای هر کدام از ما جدا شدگان از فرقه مجاهدین در آلبانی پیش بیاید ، مسئولیت آن با گشتاپوی فرقه مجاهدین در آلبانی می باشد و رجوی را به عنوان رهبری این فرقه در البانی را مسئول آن می دانیم
اما صادر کننده ی چک، آدمی ست که در نزد گیرنده ی چک و بسیاری از همکاران او معتبر نیست و به عنوان شخصی حقه باز و دروغگو شناخته می شود که بارها چک هایش برگشت خورده. طبیعی است که او، چک را نپذیرد و به صادر کننده ی چک بگوید که برو با پول نقد برگرد بیا
یک جوان 25 ساله و 30 ساله بوده رفته توی این سازمان حالا پنچاه و شصت آمده بیرون ، حالا تازه باید ازصفر شروع کنه. وقتی هم تازه میخواهد ازصفرشروع کنه ، باز توطئه های رجوی و سنگ اندازی های بزرگ در سر راهش قرار میگیره که واقعا ادم احساس تاسف میکنه و متاسف میشه ازاین شرایطی که وجود داره
بدین ترتیب، محاکمه سه گانه پس از طی ساعت های متوالی و خسته کننده برای هرکدام به پایان رسید و محکومان در حالی که به اعتراف اجباری تن داده بودند و پذیرفته بودند هرچه تشکیلات از آنان می خواهد را بنویسند و جلوی دوربین هم اعتراف کنند، به مکانی نامعلوم منتقل شدند تا پس از طی مراحل قانونی به استخبارات عراق و “زندان ابوغریب” تحویل داده شوند
دیروز سه شنبه به تاریخ سیزدهم آگوست سال 2019، تعدادی از اعضای کانون سیاسی/ فرهنگی ایران فانوس، طی گردهمایی از شهرهای مختلف حول مسایل سیاسی و فرهنگی و همچنین شورش های پنهان در اشرف سه در آلبانی، به بحث و گفت و گو پرداختند
اعضای سابق فرقه رجوی طی نشستی در آلمان در سالگرد عملیات فروغ جاویدان (مرصاد) به تحلیل یکی از بزرگترین اشتباهات استراتژیک و دراماتیک فرقه رجوی پرداختند
همیشه سازمان مجاهدین خواسته تا اشتباه را با اشتباه و خیانت را با خیانت جبران کند و اگر بخواهیم این بحث را همین طور به عقب ببریم به 30 خرداد 60 و …و حتی به زندان های شاه می رسد. در واقع به همان بحثی که جوهره آن این است که “خمینی رهبری انقلاب را به سرقت برده است!” و اگر تمام این صحبت ها و تحلیل های رجوی را فشرده
خاطرات و تجارب صدها جداشده در سایت نجات است. یکی از جاهایی که بالاترین حد دیکتاتوری ممکن در دنیا را اجرا می‌کند، قرارگاه اشرف است. تصویری که ما از آنجا نشان می‌دهیم خیلی کوچک و ناچیز است. در درون قرارگاه اشرف کسی که انتقاد می‌کند، بلاهای بسیار بر سرش می‌آورند. سؤال پرسیدن ممنوع است. فکر کردن به خانواده ممنوع است. ازدواج و عاطفه ممنوع است
در تمام پیام شماره 14 مسعود رجوی یک چیز بیشتر از همه چشم گیر است, رجوی از خود چیزی برای گفتن ندارد چنته او خالیست تما قمپز و تکبر او در پیام دادن برمیگردد به سخنان مایک پمپئو و جان بولتون شاید بهتر بود در این پیام مسعود میگفت من سخنگوی مایک پمپئو یا جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا هستم و برای نشخوار هم
واقعا اگر مسعود رجوی آن را بیمه کرده بود باید دلسوز مردم ایران میبودند و برای آزادی و رفاه مردم ایران تلاش میکردند و نه اینکه از درد ورنج مردمی که کمرشان زیر بار تحریم ها خم شده شاد باشند و هیزم آتش جنگ آمریکا و ایران را شعله‌ور تر کنند سران فرقه به تنها چیزی که آنها در ایران فکر میکنند فقط رسیدن به قدرت و حاکمیت هست و به دنبال آن انتقام از مردم ایران