وقتی آمپریالیسم با تروریسم آشتی می کند

وقتی آمپریالیسم با تروریسم آشتی می کند

وقتی آمپریالیسم با تروریسم آشتی می کند

ایران فانوس، 01.09.2019

بسیاری از گروه های تروریستی که در گذشته از حمایت قشر پایین و سرخورده جامعه برخوردار بودند، جهت تهییج افکار و احساسات مردم، موجودیت و تبلیغات خود را با سر دادن تضاد دوران آمپریالیسم، آغاز و مبارزات خشونت آمیز خود را توجیه می کردند. موارد این گونه گروه های تروریستی که در آغاز، آمپریالیسم را بانی همه خسارات و مشکلات جهان و جهان سوم، می دانستند و باعث نابودی مادیات و معنویات مردم، کم نبودند.

در خبرها آمده، آمریکا در افغانستان و پس از نزدیک به دو دهه جنگ و خونریزی، بالاخره با طالبان، کنار آمده و نهمین دور از مذاکرات شان که توسط زلمای خلیل زاد و سهیل شاهین، نمایندگان آمریکا و طالبان در دوحه قطر، انجام گرفت به توافقاتی در ارتباط با امنیت و کاهش سربازان آمریکایی در افغانستان، دست یافته اند.

https://www.dw.com/fa-ir/%D8%B3%D8%AE%D9%86%DA%AF%D9%88%DB%8C-%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%A8%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%81%D9%82-%D9%86%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D9%86%D8%B2%D8%AF%DB%8C%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA/a-50192750

طالبان نزدیک به سه دهه است که با حمایت آمریکا و کمک های مختلف عربستان سعودی و پاکستان و به بهانه جنگ علیه اشغالگران روسیه، خود را به افغانستان رسانده و پس از سقوط حکومت قانونی دکتر نجیب الله هنوز در افغانستان جولان دارند و از حمایت بخش هایی از مردم نیز برخوردارند. طالبان پس از این که میخ خود را در افغانستان سفت کردند، در دوحه قطر دفتر سیاسی باز کردند و شروع به مذاکره با اشغالگران جدید افغانستان یعنی امریکا، کردند و این اواخر به توافقاتی دست یافتند که سروصدایی نیز به پا کرد. حالا این توافقات به قول افغانی ها از سمبه پر زور طالبان بوده یا نیاز انتخاباتی دونالد ترامپ و صرفاً تبلیغاتی خواهد بود و سرانجام به کجا خواهد کشید، معلوم نیست.

اما اگر کمی به گذشته برگردیم زمانی که جورج بوش پسر بر سر کار بود و می خواست به تلافی حملات 11 سپتامبر سال 2001، به افغانستان حمله کند، دوران جدید را مبارزه علیه تروریسم، خطاب کرد و هر گونه مسامحه و مماشات با تروریسم را مردود دانست.

ولی زمان که گذشت و منافع جای خود را به آرمان و ایدئولوژی و لجبازی های کودکانه داد، دوران عوض شد و مبارزه علیه تروریسم، جای خود را به مماشات و آشتی در راستای منافع طرفین داد.

اما این که با کنار آمدن سطحی یا عمقی با تروریسم، مشکل مردم و امنیت جهان حل خواهد شد و یا به قولی همین تروریست ها در آینده ای نزدیک با همکاری با نیروهای افراطی و جنگ طلب، باعث و بانی جنگ جهانی سوم خواهند شد و دنیا را به جنگ و جنون خواهند کشید، باز هم معلوم نیست.

آمریکا، در مسیر زمان، تنها با تروریست هایی چون طالبان و داعش و غیره، معامله و مماشات نداشت بلکه آن ها در گذشته ای نه چندان دور در ایران سیبل تروریست هایی چون مجاهدین خلق بودند ولی هم اکنون در لاس زدن های آشکار و پنهان به دوستان نزدیک هم بدل شده اند و حرفی از مبارزه علیه آمپریالیسم و صهیونیسم، در میان نیست و در طرف مقابل نیز مبارزه علیه تروریسم، به فراموشخانه سپرده شد و  هر چه هست، منافع و قدرت و بود و نبود طرفین دعوا است.

در گذشته بسیاری بر این اعتقاد بودند که آمریکا با مجاهدین خلق به دلیل آمریکایی کشی آنان کنار نخواهد آمد و آنان را صرفاً در تاکتیک، استفاده سیاسی و نظامی و جاسوسی خواهد کرد و در درازمدت آنان را به سمت  قدرت هل نداده و آنان را در قدرت تحمل نخواهد کرد. به نظر می رسد این گونه تحلیل ها کهنه و دمده شده و با منافع و مصالح روز آمریکا و تروریسم، نمی خواند. همان طور که تروریست ها برای خروج از بن بست ناچار به دست یازیدن به هر وسیله ای به سوی قدرت هستند، آمریکا نیز جز به موقعیت و برتری و منافع خود به چیز دیگری نمی اندیشد.

همان طور که آمریکا در هر دوره و بنا بر موقعیت و منافع خود رنگ عوض می کند و متحدین ریز و درشت خود را پشت سر می گذارد، تروریست ها نیز قادرند در مقابل منافع خود رنگ عوض کنند و آرمان و ایدئولوژی و سیاست های خود را تنها جهت مصرف داخلی و فریب اذهان، به کار ببرند.

مجاهدین خلق به عنوان یکی از قدیمی ترین گروه تروریستی بیش از پنج دهه قبل جهت ابراز وجود و تهییج احساسات مردم با شعار مبارزه علیه امپریالیسم و صهیونیسم و اشغالگران، آغاز کرد ولی وقتی که در مسیر راه سمبه مبارزه را پر زور دید و به بن بست رسید، دوباره به دامن اشغالگران و آمپریالیسم و صهیونیسم، پناه برد و بعد از شکست صدام حسین دیکتاتور عراق و پیروزی آمپریالسیم بر دیکتاتوری، خود را به آمپریالیسم و صهیونیسم جهانی آن هم جناح تندرو و جنگ طلب اش قلاب کرد تا مفری جهت حفظ نیروها و بقاء خود بیابد.

این که آمریکا به تناسب شرایط و منافع خود با تروریست ها آشتی و مسامحه کند یا این که تروریست ها ماهیت عوض کنند و با آمریکا کنار بیایند، به دور از انتظار نیست اما این که تروریست هایی که شعار مردم سر می دهند و هر روز از مردم فاصله بیشتری می گیرند  این بار با گروگانگیری و وسیله قرار دادن مردم به چانه زنی با آمریکا مشغول شوند، از عجایب است.

وقتی می گویند جنگ جهانی سوم را می توانند تروریست ها به کمک نیروهای جنگ طلب و آمپریالیستی و صهیونیستی، خلق کنند، چندان دور از واقعیت نیست. با این وجود، جز مبارزه با زورگویی و قلدری و تجاوز و اشغالکری و تروریسم، و افشاگری و آگاهی بخشی به مردم، چاره دیگری نیست.

کانون سیاسی/ فرهنگی ایران فانوس